WIOSKA TREE HOUSE | żłobek

Ukończyłam kilka międzynarodowych szkół i mam bogate doświadczenie zawodowe zdobyte w globalnych korporacjach. Zawsze była we mnie iskra odkrywcy, która ciągnęła mnie do poznawania nowych miejsc, stylów życia i kultur, dlatego decyzja o studiowaniu za granicą przyszła mi naturalnie. Jestem mamą Henia i to z nim każdego dnia odkrywam, jak ważne jest być uważnym rodzicem. Dbam o to, by mój syn miał wolność do rozwijania swojej kreatywności, bez nacisku na gotowe rozwiązania. W moim podejściu do dzieciństwa inspirują mnie myśli Agnieszki Stein i Jaspera Juula, których książki były dla mnie bramą do świata świadomego rodzicielstwa. Moje pasje to sztuka i kulinaria, a także przygody - a największą z nich okazało się dla mnie macierzyństwo! Nie przypuszczałam, że stanie się ono tak silnym motywatorem i inspiracją w moim życiu. Prowadzenie Wioski pozwala mi poczuć, że moja praca ma głęboki sens. To niezwykłe uczucie, wiedzieć, że mogę wpływać na jakość opieki dziećmi, która jest tak fundamentalna dla ich przyszłego życia.

Od ponad dekady pracuję z dziećmi. Już jako małe dziecko troszczyłam się o młodszych od siebie, a w wieku około 10-12 lat prowadziłam w świetlicy warsztaty plastyczne dla młodszych dzieci. Praca z rodzicami, zdobywanie od nich informacji o ich maluchach i dzielenie się moim doświadczeniem to niesamowite doświadczenie. Obserwowanie jak maluchy rosną, odkrywają swoje talenty i towarzyszenie im w tym procesie jest niewiarygodnie satysfakcjonujące. Poza pracą uwielbiam sport, fotografię, górskie wycieczki i czas spędzony z dala od miasta z moimi dwoma psami i kotem. Mam też słabość do tworzenia nowych przepisów na zdrowe ciasta. W wolnym czasie uwielbiam robić świeczki i szydełkować, a rowerowe wycieczki po Polsce to moje ulubione hobby.

Ukończyłam Wydział Pedagogiczny Uniwersytetu Warszawskiego, na którym studiowałam animację społeczno-kulturalną. Nie myślałam na początku, że moja kariera zawodowa będzie związana z dziećmi, ale jak się okazało, znalazłam się w instytucji opartej na filozofii Marii Montessori. I zdecydowałam się tam pozostać... przez 5 lat. Pracowałam jako nauczyciel języka angielskiego w grupie najmłodszych dzieci. Dzieci każdego dnia uczyły mnie, jak cieszyć się życiem, jak doceniać te drobne rzeczy, których my, dorośli, często nie zauważamy. Pokazały mi też, jaką mają w sobie moc, potencjał i zdolności do działania. Te doświadczenia, w połączeniu z metodą Montessori, kursami NVC oraz moim własnym doświadczeniem jako rodzica, sprawiły, że po urodzeniu mojego syna Juliana nie mogłam sobie wyobrazić pracy w konwencjonalnej instytucji. W ten sposób trafiliśmy do Wiosek. Nasz wolny czas spędzamy aktywnie, najlepiej na świeżym powietrzu z naszymi psami.

Jestem Jola i od prawie 10 lat pracuję z dziećmi. Moje pierwsze doświadczenia zdobywałam jako animatorka dziecięca, pracownik bawialni oraz niania. Z czasem moje zawodowe ścieżki zaprowadziły mnie do pracy w prywatnych żłobkach i przedszkolach. Najwięcej radości w pracy z dziećmi czerpię z obserwowania, jak zdobywają nowe umiejętności i rozwijają swoje zainteresowania. Prywatnie jestem mamą 2-letniego Ignasia, żoną i posiadaczką psa o imieniu Bajka. Uwielbiam gotować, odkrywać nowe kuchnie. Jako absolwentka szkoły muzycznej kocham muzykę i zarażam tym mojego syna. Moim dodatkowym hobby jest tworzenie rękodzieła – tworzę makramy, kosze Mojżesza oraz różnorodne akcesoria dla dzieci i ich rodziców.

Jestem zafascynowana drugim człowiekiem i tym jak różnorodny może być w ludzkich oczach świat - zarówno ten zewnętrzny, ale też wewnętrzny. Przyszłość wiążę z pracą jako terapeutka dziecięca. Swoją bezgraniczną sympatię do małych ludzi odkryłam przez przypadek, podejmując się pracy w przedszkolu, a następnie żłobku. Szybko poczułam, że to właśnie im w przyszłości chciałabym towarzyszyć i służyć wsparciem w eksplorowaniu siebie i świata. Uczę się nie tylko o dzieciach, ale przede wszystkim od dzieci. Jest to bardzo cenne doświadczenie, które pomaga mi pozostać czułym i responsywnym dorosłym. Jestem im za to niesamowicie wdzięczna. Prywatnie hoduje rośliny, czytam Muminki, współwychowuje kota Paprocha i szyję nowe rzeczy ze starych rzeczy.

Odkąd pamiętam intrygował mnie umysł małych ludzi. Ich pasja i niesamowita wyobraźnia, którą tylko one posiadają. Wyrastając z dziecięcych marzeń od razu narodziła się we mnie wizja bycia psycholożką dziecięcą, stąd też oczywisty wybór studiów psychologicznych. W życiu kieruję się trochę utopijną wizją chęci zmieniania świata na lepsze, a widok uśmiechu wśród najmłodszych, obserwacja ich rozwoju i chłonienia informacji jak gąbki daje mi satysfakcję i poczucie, że działam właśnie w tym kierunku. Praca z dziećmi to dla mnie swojego rodzaju symbioza - ja pomagam im w dorastaniu, a one uczą mnie empatii i pokazują nową, dziecięcą wizję świata, której dorośli często nie dostrzegają, a która wnosi niesamowicie dużo. W wolnych chwilach maluję, podziwiam zachody słońca i relaksuje się przy filmach Tima Burtona.